Gittin
Gelmelerinde gizli gidişlerin
varmış aslında fark edememişim..
Uçsuz bucaksız sandığımız bu yol
Aslında dar bi sokaktan başka ... bir şey değilmiş..
Yan yana gelemeden elinin sıcaklığı
yüreğime işlemeden gözlerinin
maviliğinde boğulamadan gittin..
Ne çabuk yoruldun oysaki..
Ben senin avucunun
içindeki yollarda kayboldum.
haklılarmış
Benim kaderim ellerinde çiziliymiş..
Sen en çıkmaz yolummuşsun meğer
Ben seni bulmaya
çalıştıkça kaybetmişim..
Umarsız bir hastalık gibi yayılırken yüreğime
Seni bir giz gibi susuşlarımda saklamışım
Kelimeler yardım etmediğinde sanaderdimi anlatmaya
boğazımdan bir düğüm
çıkarmışım..
Sonra susamadım hiç
Sensizlikle konuştum
Ona dokundum.
Yağmurlu günlerin ıslaklığını
sensiz yaşadım..
Hani haberin olursa diye
gözyaşlarımdan
Sensiz bu kadar aciz olduğumu
görme diye
hep yağmurlarda ağladım..
Aslında gözyaşlarımın yanağımda yaptığı yolu gör istedim
O yoldan bir gün sende geç istedim
Bir gün uyandığında sol yanın yansın istedim..
Kiltiler vurdum gel diyişlerime.
Paslı kaldım sensizlik sığınağından.
Anlatamadım kimselere sen gitmeyenimdin.
Bana benden çok yakın bildiğimdin..
Oysa sen gittin..
Yokluğuna gebe geceler her güneş batışında sensizlik
doğurdu..
Ben sensizlikten eksildim yok oldum günden güne..
Herkesi sığdırdığın kalbine bir benlik yer açamadın sadece..
Sen gittin..
Ben yokluğumu varlığına
armağan ettim..
Giderken bastığın topraklara gelişler ektim
Tek mevsim yaşadım ayrılığı; hep yağmurlu hep sonbahar..
Sessiz cinnetler biriktirip
yokluğunun yarattığı kaosla
savaştım.
Bir gün aralayacağını bilseydim
kapımı;
Bu savaşın kahramanı ben çıkardım..
Ama sen..
Ama sen gittin!
Sen önümüze çıkan ilk yol ayrımında terk ettin!
Sen gidince bu şehirden; dar geldi
bana dünya
misafir saydım kendime kendimi..
